ทันทีที่ บริษัท ไออาร์พีซี จำกัด(มหาชน) หรือIRPC ประกาศผลการดำเนินงานประจำปี 2549 ทำกำไรสุทธิได้เพียง 6822 ล้านบาท หรือ 0.35 บาทต่อหุ้น จากช่วงเดียวกันของปีทำกำไรได้ 61909 ล้านบาท หรือ 7.32 บาทต่อหุ้น ก่อให้เกิดคำถามตามหลังขึ้นมาในทันทีว่า อดีตผู้บริหารกลุ่มตระกูลเลี่ยวไพรัตน์จะออกมาเคลื่อนไหวอะไรอีกหรือไม่

เนื่องจากเมื่อหักกำไรจากรายการพิเศษต่างๆ ออกไปทั้งหมดกลับพบว่า ความสามารถในการทำกำไรของบริษัทแห่งนี้แย่ลงเป็นอย่างมาก และอาจทำให้น้ำหนักเรื่องการเข้ามาฮุบกิจการตามใบสั่งของกระทรวงการคลังถูกหยิบยกขึ้นมาพูดกันอีกครั้ง

แม้เรื่องดังกล่าวจะเป็นแค่ตำนานเก่าๆ และความรู้สึกส่วนตัวของ นายประชัย เลี่ยวไพรัตน์ ที่ยืนยันเสมอมาว่า สมบัติใคร ก็ต้องเป็นของคนนั้น แต่เรื่องดังกล่าวอาจสะกิดใจใครหลายคนอีกครั้งก็เป็นไปได้ เพราะผลงานของผู้บริหารชุดใหม่ไม่ได้ดีไปกว่าผู้บริหารชุดก่อนเลย

จริงอยู่ที่มุมมองดังกล่าว แตกต่างจากมุมมองของนักธุรกิจคนดังอีกคนหนึ่งคือ สวัสดิ์ หอรุ่งเรือง ที่ยืนยันว่า เขาจะไม่ติดยึดกับเรื่องดังกล่าว หลังจากที่ธุรกิจเหล็กของเขาถูกซื้อไปโดยกลุ่มธุรกิจอื่นๆ

ทว่าความพยายามของนายประชัย และคนในตระกูลเลี่ยวไพรัตน์ เพื่อที่จะทวงคืนบริษัทที่กลุ่มตนก่อตั้งมานั้น แม้จะห่างไกลจากความจริงมากนักในยามนี้ แต่ดูเหมือนเขาก็ยังหวังว่า การเดินงานมวลชน และ งานการเมือง โดยผ่านสื่อมวลชนที่เป็นพันธมิตรบางรายนั้น จะทำให้สิ่งที่เคยเกิดขึ้นในช่วงรัฐบาลทักษิณกลายเป็นโมฆะได้ง่ายขึ้น

ถ้าดูจากผลประกอบการของบริษัทย้อนหลังไป 4 ปี จะเห็นว่ามีการเติบโตของกำไรอย่างต่อเนื่อง นับตั้งแต่ปี 2545 ภายหลังวิกฤติเศรษฐกิจ และยังอยู่ในช่วงขาลงของธุรกิจปิโตรเคมี ทำให้ผลการดำเนินงานบริษัทติดลบ แต่ต่อมาในปี 2546 ธุรกิจปิโตรเคมีเริ่มเข้าสู่ขาขึ้นอีกครั้งหลังจากที่ความต้องการผลิตภัณฑ์ปิโตรเคมีในตลาดโลกมีความต้องการสูงกว่าความสามารถในการผลิต ทำให้ปีนั้นผลการดำเนินงานพลิกฟื้นเป็นกำไร 2546 ล้านบาท

จนในปี 2547 กำไรของบริษัทเติบโตขึ้นเป็น 12284 ล้านบาท และเพิ่มขึ้นเป็น 60769 ล้านบาท ในปี 2548 ถึงแม้กำไรดังกล่าวส่วนใหญ่มาจากการปรับโครงสร้างหนี้ แต่ถ้าเปรียบเทียบเฉพาะกำไรจากการดำเนินงานก็ยังถือว่ายังอยู่ในทิศทางที่เป็นบวกอยู่ โดยเฉพาะเมื่อเทียบกับผลการดำเนินงานในปี 2549 ที่ผ่านมา ยิ่งเห็นชัดว่าผลการดำเนินงานสมัยประชัยดีกว่าเป็นไหนๆ

เพียงแต่ข้อเท็จจริงที่รวบรวมได้ตลอดหลายปีนี้ พบว่า กระบวนการต่อสู้ของนายประชัย กับคณะผู้ฟื้นฟูแผนฯที่ศาลแต่งตั้งหลังกรณี เอฟเฟคทีฟ แพลนเนอร์(อีพีแอล) เข้าลักษณะขัดแข้งขัดขากันมาตลอด และต่างฝ่ายต่างต่างอ้างสิทธิ์ของตนเองอยู่ตลอดเวลา

การปฎิบัติงานของคณะผู้บริหารแผนในระยะเริ่มต้น ค่อนข้างยุ่งยากเนื่องจากเอกสารที่ผู้บริหารแผนลงนามมีเป็นจำนวนมากและยังมีปัญหาจากความสลับ ซับซ้อนและความไม่มีมาตรฐานในระบบการบริหารจัดการและการจัดองค์กรของบริษัท โดยเฉพาะอย่างยิ่งการขัดขวางทุกวิถีทางจากประชัย เลี่ยวไพรัตน์ การต่อสู้ของประชัยกับผู้บริหารแผนฯนั้น เริ่มต้นในหลายระดับนับแต่ การยื่นคำคัดค้านแผนฟื้นฟูกิจการฉบับแก้ไขของคณะผู้บริหารแผน ในประเด็นต่างๆ คือ

1.กระทรวงการคลังไม่มีอำนาจเข้ามาจัดการหรือดำเนินการแทรกแซงกิจการของเอกชน

2.ข้อเสนอขอแก้ไขแผนขัดรัฐธรรมนูญ

3.การเรียกประชุมสามัญผู้ถือหุ้นประจำปีตามที่คณะกรรมการเจ้าหนี้ร้องขอภายหลังวันออกจากแผนไม่ชอบด้วยกฎหมาย

4.การเพิ่มทุนที่ลูกหนี้คำนวณว่าจะขายที่ราคาหุ้นละ 2.28 บาทเป็นการเอาเปรียบลูกหนี้เพราะต่ำกว่ามูลค่าทางบัญชี

5.เงินทีได้จากการเพิ่มทุนไม่ได้นำมาใช้เป็นทุนหมุนเวียนในกิจการของลูกหนี้

6.การเพิ่มทุนทำให้เจ้าหนี้เข้ามาครอบงำกิจการของลูกหนี้

7.การออกหลักทรัพย์ให้พนักงานของลูกหนี้ไม่เกิน 975 ล้านหุ้นเป็นการก่อภาระให้ลูกหนี้ เป็นการให้สินบนพนักงาน

8.การระบุคุณสมบัติของผู้ร่วมทุนไม่เป็นธรรม

9.ไม่มีกำหนดประมาณค่าใช้จ่ายในการฟื้นฟูกิจการ

ท้ายสุด ศาลล้มละลายกลางได้พิจารณาไม่เห็นด้วยกับข้อกล่าวหาข้างต้นทั้งหมด

เนื่องจากเหตุผลตามลำดับดังนี้ คือ 1. กระทรวงการคลังอยู่ในฐานะผู้บริหารแผนตามคำสั่งศาล ตามพระราชบัญญัติล้มละลาย ดังนั้นสามารถทำหน้าที่ต่อไปได้โดยไม่ได้แทรกแซงกิจการเอกชน

2.การเสนอขอแก้ไขแผนไม่ได้ขัดรัฐธรรมนูญแม้จะมีการจำกัดสิทธิเสรีภาพของลูกหนี้บ้างก็ตาม 3.เจ้าหนี้ร้องขอให้มีการประชุม แต่ไมได้ทำหน้าที่จัด 4.ลูกหนี้มีหนี้สินล้นพ้นตัว ดังนั้นหุ้นจึงไม่ได้มีมูลค่าทางบัญชีสูงถึง 23 บาท

5.เงินทีได้จากการเพิ่มทุนนำไปลดผลการขาดทุนสะสมของลูกหนี้และเจ้าหนี้ จึงเป็นประโยชน์ต่อลูกหนี้ 6.ลูกหนี้นั้นต่างจากผู้ถือหุ้น ผู้บริหารลูกหนี้อาจเคยเป็นผู้ถือหุ้น แต่หลังปรับโครงสร้างด้วยการลดทุนและเพิ่มทุนและออกจากแผนฯแล้วผู้ถือหุ้นอาจเปลี่ยนไปเพื่อให้การฟื้นฟูสำเร็จ ไม่ได้เป็นการเอาเปรียบลูกหนี้

แม้เรื่องดังกล่าวจะเป็นเพียงอดีต และจบลงเป็นที่เรียบร้อยไปแล้ว แต่ในอนาคตใม่มีใครรู้ว่า ประชัย จะงัดเรื่องผลกำไรงวดปี 2549 ลดลงมากกว่าที่นักวิเคราะห์โบรกเกอร์ต่างๆ เคยประเมินไว้อีกหรือเปล่า เพราะการอ้างว่าธุรกิจปิโตรเคมีเริ่มเข้าสู่ขาลง ต้นทุนวัตถุดิบเพิ่ม ความผันผวนของราคาผลิตภัณฑ์ รวมถึงการหยุดซ่อมบำรุงโรงงาน

เหล่านี้ที่เป็นปัจจัยทำให้ผลการดำเนินลดลง อาจจะฟังไม่ขึ้นเท่าไหร่

เนื่องจากผู้ผลิตปิโตรเคมีสายอะโรเมติ ก็เจอกับสถานการณ์แบบนี้เช่นกัน แต่ไฉนกลับทำกำไรเติบโตขึ้นเหนือความคาดหมาย

หรือว่า กำไรที่ลดลง จะเข้าทาง ประชัย จริงๆ เสียแล้ว

สงสัยข่าวที่ว่าจะกดต่ำกว่า5บาทถ้าจะมีทางเป็นไปได้แล้ว