วัดพระบาทน้ำพุกับบางเรื่องราวที่ไม่มีใครอยากรับรู้..
วันนี้อยากพาไปเที่ยวครับ..
บางคนเคยร่วมบริจาคเงินให้กับวัด แต่ไม่เคยเห็นความเป็นไปในวัด
นึกภาพไม่ออก จิตนาการไม่ชัด

แต่ถ้าได้เห็น ได้รับรู้ แม้เพียงไม่กี่ภาพ
ความสุขใจจากการได้บริจาคเงิน ช่วยต่อลมหายใจให้กับผู้ติดเชื้อเอดส์ อาจมีเพิ่มมากขึ้นแม้เพียงน้อยนิด..ก็ยังดี

ภายในวัดค่อนข้างร่มรื่น โดยเฉพาะวันที่ฝนตก
วันนี้เป็นวันหยุด ผู้คนมาเที่ยวหนาตา..ไม่เงียบเหงาวังเวงเหมือนวันปกติ

ก่อนจะเดินจากมา..
แกชี้มือให้ผมมองดูสองแม่ลูก ซึ่งผมเข้าใจว่าเป็นเจ้าหน้าที่ของวัด
แต่แกบอกว่า..ผมเข้าใจผิด

แม่ลูกคู่นี้คือผู้ติดเชื้อรายล่าสุดที่ถูกนำมาทิ้งไว้ที่หน้าวัดเมื่อคืนที่ผ่านมา
ทั้งสองคนกอดคอกันร้องไห้จนตาบวม แกบอกว่าเพียงเห็นใบหน้าที่ขาวซีดของผู้เป็นแม่เพียงแว๊บเดียว แกก็รู้ว่าผู้เป็นแม่เข้าสู่ระยะสุดท้ายแล้ว ส่วนลูกสาวตัวน้อยยังไม่มีใครรู้ว่าติดเชื้อจากผู้เป็นแม่หรือไม่

แกบอกให้ผมถ่ายภาพ..
ผมจะอ้อมไปถ่ายที่ด้านหลังเพื่อไม่ให้มองเห็นหน้าชัดเกินไป แต่แกบอกว่าไม่จำเป็น..เพราะคุณจะไม่มีโอกาสได้เห็นผู้ป่วยที่นี่ออกไปใช้ชีวิตในสังคมภายนอก

วัดพระบาทน้ำพุคือแดนประหารทางสังคม
ไม่มีใครได้ออกไปจากวัด ทุกคนที่อยู่ที่นี่ล้วนถูกขับไล่ออกมาจากบ้าน จากครอบครัว จากสังคม..เป็นเพียงขยะมนุษย์ที่ไร้ค่าในสายตาของผู้คนภายนอก

แต่ผมก็ยังรู้สึกไม่ค่อยดีขอพรางหน้าเธอไว้หน่อยก็แล้วกัน
ผมนั่งมองดูสองแม่ลูกอยู่เป็นนาน สำหรับผมวัดแห่งนี้เป็นแดนประหลาด

ถ้าเป็นนักโทษ ยังมีเวลาพ้นโทษ ยังมีโอกาสที่จะฝันถึงอนาคต
ถ้าเป็นคนป่วย ก็ยังมีวันหาย มีวันที่จะกลับออกไปใช้ชีวิตภายนอกท่ามกลางครอบครัวที่อบอุ่น

แต่ที่นี่เหมือนเป็นอีกโลก..อีกสังคม
ที่นี่ไม่มีอนาคต ไม่มีวิมานในอากาศที่สวยหรู และไร้ซึ่งความฝัน
มีแต่ความจริงของชีวิต..ว่่าทุกคนกำลังจะตายไม่มีข้อยกเว้นว่าเด็กหรือผู้ใหญ่

จากอดีตอัตราการเสียชีวิตจะอยู่ที่ 3-5 รายต่อวันเผาศพจนเมรุแตก
แต่ปัจจุบันด้วยเงินบริจาคที่มากพอจะหายาดี ๆ มาผู้ป่วยได้ใช้ ทำให้ยอดผู้เสียชีวิตลดลงเป็นเดือนละ 4-5 ราย

แต่ถ้าไม่มีรายได้จากการบริจาคของผู้ใจบุญและถ้าวัดแห่งนี้มีอันต้องปิดตัวลง ผู้ป่วยเหล่านี้จะไปอยู่ที่ไหน..
ผมหันหน้าไปถามลุงสัปเหร่อ แกส่ายหน้าบอกไม่รู้เหมือนกัน
รู้แต่ว่างานของแกคงเพิ่มมากขึ้น อัตราการตายอาจกลับไปเหมือนยุคก่อน คงได้เห็นเมรุเผาศพต้องแตกอีกครั้ง..

แล้วเราสองคนก็นั่งกอดเข่ากันเงียบ ๆ ..
มองดูเด็กหญิงตัวน้อยวิ่งเล่นอย่างไม่รู้ประสา
จะมีคนภายนอกสักกี่คนที่จะรู้ว่า..ภายในวัดพระบาทน้ำพุมีเรื่องเศร้ามากมายที่เล่าไม่รู้จบ..???

http://www.palungjit.com/board/showthread.php?t=14617
[b:fec159035d">
กด 1900 222 200 ทำบุญให้ วัดพระบาทน้ำพุ

กด 1 ครั้ง ทำบุญ9 บาท[/color:fec159035d">[/size:fec159035d">[/b:fec159035d">

[b:52dbd315b6"> เศร้าใจ ค่ะ ...

หลวงพ่อ อลงกต หรือ พระอุดมประชาทร...ท่านต้องรับกิจนิมนต์

ไปยังสถานที่ต่างๆมากมาย และไม่มีวันหยุดพักผ่อน..

เพื่อหารายได้มารองรับ วัด(สถานบำบัด)แห่งนี้

ไม่รู้ว่ารัฐบาล ..( เล็กกว่านี้ ได้ไง..)ยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือบ้างหรือไม่

....คนเจ็บป่วยใกล้ความตาย ก็มีสิทธิได้รับการดูแลรักษาตามสมควร....

ขออนุโมทนา กับ คณะของท่าน Kaisel และทุกๆท่านที่ได้ไปทำบุญกันค่ะ

วัดของท่านฯ สร้างเสียติดเขา ห่างไกล ...แต่ยังมีผู้คนมากมาย ที่มีจิตใจใฝ่กุศล

เข้าไปทำบุญ บริจาค อาหาร สิ่งของ และเวชภัณฑ์ต่างๆ

ขอให้น้ำใจหลั่งไหลไปไม่ขาดสายค่ะ....[/color:52dbd315b6">





[/b:52dbd315b6">

[b:57b73133cb">ขอบคุณค่ะ..... :roll: [/color:57b73133cb">[/b:57b73133cb">

หลายคนอยากร่วมบริจาคให้วัดแต่เดินทางลำบาก..ผมแนะนำวิธีกดโทรศัพท์นี้ครับ สะดวกดีครับ

กด 1900 222 200 ทำบุญให้ วัดพระบาทน้ำพุ

กด 1 ครั้ง ทำบุญ9 บาท