การใช้กำลังเข้าสัประยุทธกับข้าศึก ถ้าเรามีกำลังเหนือกว่าข้าศึกถึง 10 เท่าตัว เราจะล้อมข้าศึกเอาไว้ ถ้ามีกำลังเหนือข้าศึกเพียง 5 เท่าตัว เราจะบุกเข้าตี ถ้ามีกำลังเหนือข้าศึกเพียง 1 เท่าตัว เราจะต้องใช้อุบายแบ่งแยกกำลังของข้าศึก ครั้นแล้วจึงจะบุกเข้าตี ถ้าเรามีกำลังทัดเทียมกับข้าศึก เมื่อเราจะออกสัประยุทธ เราจะต้องพิจารณาว่าเราจะเอาชนะข้าศึกได้หรือไม่ ถ้าได้เราจึงจะออกสัประยุทธด้วย ถ้ากำลังทหารของเราน้อยกว่ากำลังของข้าศึก เราก็จะวางแผนถอยทัพล่วงหน้า ถ้ากำลังทหารของเราอ่อนแอกว่ากำลังทหารของข้าศึก เราก็หาทางหลบหลีกไม่ปะทะกับข้าศึก ฉะนั้น จึงกล่าวได้ว่าการใช้กำลังทหารที่ด้อยกว่ายืนหยัดสัประยุทธกับกำลังทหารของข้าศึกที่เกรียงไกรเพข้มแข็งกว่าโดยไม่คำนึงถึงข้อเท็จจริง สภาพแวดล้อมแล้วย่อมจะตกเป็นเชลยของข้าศึกอย่างหลีกเลี่ยงไม่พ้น

ลักษณะที่ส่อให้เห็นว่าจะได้ชัยชนะมีอยู่ 5 ประการ ซึ่งเราพึงสังเกตจากลักษณะดังต่อไปนี้
1. ขุนศึกผู้ใดสังเกตออกว่า สถานการณ์อย่างไรเราควรจะออกสัประยุทธกับข้าศึกได้และสถานการณ์อย่างไรไม่ควรออกสัประยุทธกับข้าศึก ขุนพลนั้นจะประสบชัยชนะ เมื่อนำทัพออกศึก
2. ขุนพลผู้ใดรู้จักว่า เมื่อมีกำลังพลน้อย ควรจะใช้กลยุทธอย่างไรและเมื่อกำลังมากควรจะใช้กลยุทธอย่างไร ขุนพลผู้นั้นย่อมจะได้ชัยชนะเสมอไป
3. ประเทศใดประชาชนและฝ่ายบ้านเมืองสมัครสมานสามัคคีเป็นเอกภาพเอกจิต กองทัพของประเทศใดมีความสามัคคีเป็นน้ำหนึ่งใจเดียว ประเทศนั้นย่อมได้รับชัยชนะ
4. ประเทศใดมีการเตรียมกำลังรบอย่างพร้อมสรรพเพื่อรับมือต่อต้านข้าศึกที่มิได้มีการเตรียมกำลังรบอย่างพร้อมสรรพโดยมีแต่ความเหนื่อยหน่ายและวางแผนหละหลวม ประเทศนั้นย่อมเป็นฝ่ายชนะ
5. ประเทศใดมีแม่ทัพเป็นผู้มีความสามารถสูงมีอาญาสิทธิ์เฉียบขาดในการคุมทัพออกรบ โดยประมุขมิได้เข้าไปสอดแทรกและก้าวก่าย ประเทศนั้นย่อมเป็นฝ่ายได้ชัยชนะ
จึงกล่าวได้ว่า เรารู้สถานภาพของตนดีและก็รู้สถานภาพของข้าศึกดีเมื่อเราออกสัประยุทธกับข้าศึกไม่ว่าเป็นร้อยๆครั้งหรือกี่ครั้งก็ตามจะไม่มีทางจะประสบกับภยันตรายใดๆทั้งสิ้น ถ้าเรารู้สถานภาพของข้าศึกแต่ไม่รู้สถานภาพของเราดีพอจะแพ้จะชนะก็ก้ำกึ่งกันและถ้าไม่รู้สถานภาพของข้าศึกและของเราเองแล้วเมื่อออกรบจะเกิดความพ่ายแพ้แก่ข้าศึกอย่างย่อยยับทุกครั้งไป


เราจะรบต่อเมื่อเขามีเงื่อนไขที่รบชนะข้าศึกอย่างพร้อมมูลแล้ว ชัยชนะของเขาจึงได้มาโดยง่ายดายเพราะฉะนั้นถึงเขาจะรบชนะแต่ชัยชนะของเขาจะไม่ดังก้องโลกด้วยสติปัญญาปราดเปรื่องและก็ไม่มีความดี ในทางกล้าหาญทั้งนี้ก็เพราะเขาต้องรู้จักใช้ชัยชนะอย่างแน่นอนโดยไม่มีผิดพลาดแม้แต่น้อยเหตุที่ต้องได้ชัยชนะโดยไม่มีผิดพลาดเลยก็เพราะยุทธวิธีที่เขากำหนดยอดเยี่ยมเหนือยุทธวิธีของข้าศึกอยู่แล้วและก็เป็นการชนะข้าศึกทิ่ยู่ในฐานะซึ่งตองพ่ายแพ้อย่างแน่นอน ฉะนั้น จึงกล่าวได้ว่าผู้มีความชำนาญในการรบจะต้องปรับปรุงและพยายามสร้างเงื่อนไขให้อยู่ในฐานะที่จะไม่มีวันพ่ายแพ้ข้าศึกและจะไม่ยอมปล่อยโอกาสที่จะเข้าตีข้าศึกที่อยู่ในฐานะต้องพ่ายแพ้อยู่แล้วให้หลุดลอยไป ฉะนั้น กองทัพที่มีอานุภาพเกรียงไกรก่อนอื่นจะต้องสร้างเงื่อนไขที่จะเอาชนะข้าศึก ครั้นแล้วจึงจะทำการสัประยุทธกับข้าศึก สำหรับกองทัพที่จะต้องพ่ายแพ้แก่ข้าศึกจะทำการสัประยุทธข้าศึก ครั้นแล้วจึงหาทางเอาชนะข้าศึกในภายหลัง ขุนพลผู้เชี่ยวชาญในการรบจะทำการปรับปรุงสถานการเมืองของประเทศให้แจ่มใสรักษาความศักดิ์สิทธิ์ของกฎหมายบ้านเมืองและระเบียบวินัยทหารอย่างเคร่งครัด เขาจึงจะกุมชัยชนะอยู่ในมือได้อย่างเด็ดขาด

.0005 .0005 .0005

ฟฟฟฟ3 ฟฟฟฟ3 ฟฟฟฟ3